Η σχέση μου με την αστρολογία.

Από μικρός όσο θυμάμαι τα πρώτα μου χρόνια, είχα ένα ενδιαφέρον σχετικά με το τι βρίσκεται στο σύμπαν, πίσω από εκεί και με οτιδήποτε φωτεινό που έβλεπα στον ουρανό.

Με άγγιζε με ένα ιδιαίτερο τρόπο η ιδέα ότι υπάρχουν διάφοροι πλανήτες ορατοί με το μάτι, κάποιοι παραπέρα και ακόμα και η σκέψη ότι όλο αυτό το απέραντο σύμπαν που βρισκόμαστε είναι ένα μικρο κομμάτι από ένα άπειρο.. Στο σκοτεινό ουρανό στης ημέρες γύρω από την νέα σελήνη θυμάμαι να αγναντεύω ψηλά και να μαγεύομαι με το θέαμα, το οποίο μου έδινε την αίσθηση ότι δεν είμαστε μόνοι εδώ αλλά αυτά τα φώτα είναι κάτι το ‘ζωντανό’. Με ενθουσιασμό χανόμουνα στα άπειρα φώτα του ουρανού και ιδιαίτερα όταν βρισκόμουνα στην νότια Κρήτη όπου το θέαμα ήταν ακόμα πιο πλούσιο μια και δεν υπήρχε κάποιος φωτισμός από την πόλη εκεί.

 

Τα πρώτα μου ερεθίσματα σχετικά με την αστρολογία και χειρομαντεία ήταν μέσα απο κάποια βιβλία που είχαν οι γονείς μου έτσι και τα διάβαζα με πολύ ενδιαφέρον ενώ προσπαθούσα να τα εφαρμόζω στο περιβάλλον μου, στους φίλους και συμμαθητές από το σχολείο. Στην εφηβεία καθώς μεγάλωνα δεν ασχολήθηκα με την αστρολογία αλλά είχα πάντα την μορφή και ιδέα της στην ζωή και καθημερινότητα μου ως ένα καλό φίλο μου που με συμβουλεύει με σοφία.

 

Γύρω στα 25 μου βρέθηκα στην Ινδία αναζητώντας κάτι που να με εξελίξει ως άνθρωπο, και μη θέλοντας να κάνω αυτή την προσέγγιση με διανοητικό τρόπο άκουσα μια φωνή που υπήρχε μέσα στην ψυχή μου από τη στιγμή που ήρθα σε αυτή τη ζωή, και αυτό ήταν η σχέση μου με την μουσική.

 

Ξεκινώντας τα μαθήματα στην Ινδική κλασσική μουσική παίζοντας το γνωστό ένχορδο Σιτάρ στο Βαρανάσι της βόρειας Ινδίας βίωνα ένα σύμπαν στο είναι μου πλούσιο σε σοφία, κοσμικούς νόμους, αλήθεια, θεμελιώδεις αρχές, ηθική, θεραπεία και κυρίως ένα πνευματικό μονοπάτι που εμπεριέχει μέσα του κάθε σημαντικό βήμα. Η μουσική υπήρξε και εξελίσσεται όλο και περισσότερο ως μάλλον ο καλύτερος φίλος μου έτσι και ήμουνα πολύ χαρούμενος εκείνα τα χρόνια που αφιέρωνα την ζωή μου σε αυτές της σπουδές, ενώ τώρα αισθάνομαι ευγνωμόνων που είχα αυτή την ευκαιρία.

 

Μια και εκείνη την εποχή η μουσική ήταν ολόκληρος ο κόσμος μου δεν είχα στο νου μου ότι θα αφιέρωνα χρόνο για κάτι άλλο, ενώ ανά εποχές παρατηρούσα ότι το ενδιαφέρον μου για την αστρολογία ήταν βαθιά επίσης στο είναι μου.

 

Γύρω στο 1999 ένας καλός φίλος μου μίλησε για την τέχνη της χειρομαντείας και ενθουσιάστηκα με την ιδέα αυτή. Την ίδια χρονιά στην επόμενη επίσκεψη μου στην Ινδία, ο δάσκαλος μου στην μουσική μου μίλησε για κάποια φίλη του που γνωρίζει να διαβάζει της παλάμες.

Η Μάργκαρετ Μαχάν είναι από τον Καναδά και πέρναγε μεγάλα διαστήματα κάθε χρόνο στην Ινδία μαθητεύοντας και εξασκώντας την τέχνη της αστρολογίας. Την γνώρισα μια ημέρα που έκανε τα ωροσκοπία στην οικογένεια του δασκάλου μου της μουσικής.

 

Όταν έκφρασα το ενδιαφέρον μου για να μάθω της βασικές αρχές της χειρομαντείας μου είπε ότι αυτή η τέχνη είναι ένα κομμάτι από αυτό που ονομάζεται στα Σανσκριτικά ως ‘Jyotish’, που σημαίνει το φως του Θεού και περιλαμβάνει την χειρομαντεία, την αστρονομία, αστρολογία, και διάφορες τεχνικές θεραπείας που ωφελούν τον άνθρωπο, έτσι και μου πρότεινε να ξεκινήσουμε με της βασικές αρχές στην αστρολογία για αρχή.

 

Πολύ σύντομα χωρίς να το καταλάβω καλά βρέθηκα μαζί με τον πολύ εντατικό χρόνο που μελετούσα μουσική εκείνη την εποχή να συμπεριλάβω και την μελέτη στην αστρολογία βήμα προς βήμα, όπως τον σχεδιασμό ενός αστρολογικού χάρτη, να διαβάζω την φύση και επιρροή του κάθε πλανήτη εκεί και σε λίγο χρονικό διάστημα να σχεδιάζω και ερμηνεύω τα ωροσκοπία φίλων και γνωστών μου στο περιβάλλον μου, όπου το ενδιαφέρον τους ήταν μια ακόμα έμπνευση.

 

Αυτό που ήταν πολύ εντυπωσιακό για εμένα εκείνη την εποχή ήταν το ‘φως’ που φώτιζε την ζωή μου μέσα από την σοφία που διέκρινα, όπως για παράδειγμα κατανόησα γιατί ήταν κάποιες σχέσεις μου με το περιβάλλον με την μορφή που είχαν, γιατί έγινε κάτι στην ζωή μια συγκεκριμένη εποχή και κάθε λεπτομέρεια, πράγμα που στο τέλος αυτή η γνώση προσέφερε μια αλήθεια σε κάθε μου βήμα, πράγμα που εμπνέει μια ηρεμία γνωρίζοντας και συνυπάρχοντας με αυτή.

 

Παρατηρώντας το δικό μου χάρτη ένιωσα μια μεγαλοπρέπεια στους κοσμικούς νόμους στο σύμπαν όταν είδα οτι η εποχή του Δία ξεκίνησε για έμενα το 2000 και θα διαρκούσε για τα επόμενα 16 χρόνια.

Σε κάθε χάρτη κάθε πλανήτης έχει το ρόλο του και στον δικό μου ο Δίας είναι ο πλανήτης που συμβολίζει τον δάσκαλο, την βαθιά γνώση και αλήθεια και αυτός ο πλανήτης βρίσκεται στο σημείο της λειτουργίας του νου πράγμα που δείχνει ότι όταν έρθει η εποχή του θα με επηρεάσει ανάλογα, πράγμα που μόλις ήρθε η εποχή αυτή παρατήρησα ότι ξεκίνησα την μαθητεία στην αστρολογία, εμβάθυνα στην μουσική και επέλεξα το είδος της Ντρούπαντ, μια πολύ βαθιά προσέγγιση στην ήχο με επίσης μουσικά όργανα ανάλογα σε αυτή όπως το ‘μπάσο’ Σίταρ που ονομάζεται ‘Σουρμπαχάρ’ και την Ρούντρα Βίνα όπου και αφιέρωσα την ζωή μου αργότερα.

Επίσης πρακτικές όπως η γιόγκα, ο διαλογισμός και μια όλο και πιο ηθική καθημερινότητα όπου θα στήριζε της παραπάνω επιλογές μου γινόταν όλο και πιο στέρεα στην καθημερινότητα μου προσφέροντας τα ανάλογα ‘θεμέλια’ που χρειάζονται σε αυτή.

 

Θεωρώ μεγάλη τύχη και ευλογία να έρθω σε επαφή με σημαντικούς δασκάλους στην ζωή μου όπου όλα ξεκίνησαν την εποχή του Δία, οι οποίοι πρόσφεραν ένα απέραντο ‘χαλί’ από γνώση και αλήθεια, εμπνέοντας με να το ‘περπατάω’ προσεκτικά χωρίς να βγαίνω έξω από αυτό.

 

Ξεκινώντας τα μαθήματα αστρολογίας με την Μαργκαρέτ Μαχάν για μερικούς μήνες που βρισκόταν στο Βαρανάσι, σύντομα ήμουν σε θέση να ετοιμάζω χάρτες και να κοιτάζω της παλάμες. Διαβάζοντας μια παλάμη μπορούμε να δούμε την κατάσταση που βρίσκονται οι πλανήτες, και πόσο αυτά συμφωνούν με την ερμηνεία του χάρτη, ενώ επίσης παρατηρούμε την φυσιογνωμία στο πρόσωπο και σώμα ώστε να επιβεβαιώσουμε τα ανάλογα χαρακτηριστικά και στον χάρτη.

 

Για τον επόμενο χρόνο είχα συχνά την ευκαιρία να διαβάσω τους χάρτες από φίλους τόσο στην Ινδία αλλά και στην Ελλάδα, ώσπου έγινε σύντομα και γνωστό αυτό στο περιβάλλον μου με μια αποδοχή που φάνηκε οικεία σαν το νερό που ρέει σε ένα αυλάκι αβίαστα.

 

Την επόμενη χρονιά που επέστεψα στην Ινδία βρέθηκα σε ένα φιλικό σπίτι όπου κάποιος ασχολούνταν με την Βεδική αστρολογία. Όταν κοίταξε τον χάρτη μου μου προτείνει να πάω να γνωρίσω τον δάσκαλο του, όπου σύντομα πήγαμε στον χώρο του.

 

Η γνωριμία με τον Ram Kumar Mehrotra φάνηκε αρκετά οικεία και θα έλεγα σα να μην χρειάζονταν να πούμε κάτι παραπέρα, ήταν αυτονόητο ότι θα μαθήτευα μαζί του.

Εκείνη την περίοδο που μόλις είχε ξεκινήσει η εποχή του Δία και επίσης ο Δίας βρισκόνταν σε πολύ ευνοϊκό σημείο στον ουρανό ήταν εμφανή η ένδειξη ότι θα ερχόμουνα σε επαφή με δάσκαλο όπου θα εμβάθυνα και και θα ξεκινήσει μια μακριά μαθητεία.

 

Ήμουν χαρούμενος με την ήδη δασκάλα μου την Μάργκαρετ αλλά μια και δεν ζούσε στο Βαρανάσι δεν μπορούσαμε να είχαμε συχνή επαφή πράγμα που θα προτιμούσα, φάνηκε επόμενο να αναπτύξω την επαφή με ένα δάσκαλο που βρισκόταν κοντά στο τόπο που ζούσα.

 

Ξεκινώντας την μαθητεία με τον Ram Kumar Mehrotra η ‘papuji’ όπως τον φώναζαν μου ζήτησε να σταματήσω να διαβάζω βιβλία αστρολογίας όπου ήδη είχα διαβάσει μερικά από τα πιο σημαντικά κείμενα αυτής της παράδοσης.

Πήρα μερικά τετράδια με τα οποία έγραφα καθημερινά σημειώσεις όπου μου υπαγόρευε ο γιος του δασκάλου μου, ο Ashish. Αυτό συνέχισε για εκείνη την χρονιά, έτσι και με την επιστροφή μου στην Κρήτη μελέτησα αυτές της σημειώσεις, οι οποίες ανέφεραν βασικές πληροφορίες όπως την επίδραση που έχει ο κάθε οίκος του χάρτη, ο πλανήτης που ευθύνεται εκεί, οι διάφοροι πλανήτες στον χάρτη, οι εποχές τους, κλπ.

 

Την περίοδο εκείνη ήρθα πιο κοντά και οικεία με τον χώρο που μαθήτευα.

Ήταν ένα μεγάλο παλιό σπίτι, όπου στον πάνω όροφο έμενε ο δάσκαλος μου, ο πατέρας του, Vashudev Mehrotra, και διάφορα άλλα μέλη της οικογενείας, όπως ο αδερφός του ο οποίος επίσης ασχολούταν με την αστρολογία βοηθώντας τον πατέρα του, σχεδιάζοντας τους χάρτες.

Στο ισόγειο βρισκόταν ένας ναός του Ράμα σε μορφή παιδική και μπροστά από τον ναό είναι το γραφείο της αστρολογίας όπου εκείνη την περίοδο το λειτουργούσε ο πατέρας του δασκάλου μου. Μια πολύ ιδιαίτερη μορφή ανθρώπου όπου με ενέπνευσε αρκετά μέσα από την εμπειρία, γνώση και στάση του. Βρισκόταν σε μεγάλη ηλικία και είχε πολλά πολλά χρόνια εμπειρίας στον τομέα αυτό. Βασικά η όλη οικογένεια ασκεί την αστρολογία για αρκετά χρόνια, από πατέρα σε γιο, με τον γιο του δασκάλου μου να είναι η πέμπτη γενιά.

Στον χώρο αυτό υπήρχε πολύ καλή γνώση στην πράξη, στο τι συμβαίνει σε κάθε περίοδο και φάση της ζωής, τι συμβουλή να δοθεί, όπως και την ανάλογη θεραπεία.

Όσο θυμάμαι υπήρχε πολύ κόσμος στην ουρά και αναμονή στο γραφείο αυτό, όπως και κόσμος που ήρθε από άλλες πόλεις για αυτό τον λόγο, οι οποίοι ανάμεναν να κάνουν κάποιες ερωτήσεις για να λάβουν της ανάλογες απαντήσεις.

 

Ήταν πολύ ιδιαίτερη η ενέργεια του χώρου μια και όλα γίνονται μπροστά από ενα ναό, όπου δίνονται πρακτικές, όπως κάποιος να γράφει το όνομα του Ράμα, 500 φόρες την ημέρα για κάποιους μήνες, ακολουθώντας μια αυστηρή χορτοφαγική διατροφή και ανάλογη καθημερινότητα. Στο τέλος έφερνε τα κείμενα, τα οποία αποθηκεύονταν γύρω από τον ναό, επίσης δημιουργώντας μια δυνατή ενεργεία από την έννοια της ‘σάντανα’, πνευματική πρακτική του κάθε ασκούμενου.

 

Η εικόνα αυτή μου έδινε πολύ επίνευση και δημιουργούσε και το ανάλογο δέος στο είναι μου, ότι εκεί συμβαίνει κάτι δυνατό πνευματικά, πράγμα που με γέμιζε χαρά κάθε ημέρα που εφευγα με της καινούργιες σημειώσεις μου.

Κάποιες φορές πέρασα χρόνο με τον πατέρα του δασκάλου μου, όπου κάθε φράση του και ιδιαίτερα γύρω από την αστρολογία είχε μια αίσθηση αλήθειας, σταθερότητας και σιγουριάς, σαν τα βήματα ενός ελέφαντα.

 

Γυρνώντας πίσω στην Ελλάδα, συνέχισα να ασκώ την αστρολογία σε φίλους και γνωστούς, χωρίς κάποιο οικονομικό όφελος (πράγμα που κράτησε για μερικά χρόνια) και βίωνα μια μεγάλη χαρά και ψυχική ικανοποίηση μέσα από την βοήθεια που διαισθανόμουν ότι προσέφερε η επιστήμη αυτή.

 

Την επόμενη χρονιά που επέστεψα στην Ινδία, έμαθα ότι όλη η οικογένεια ήταν στο νοσοκομείο λόγω του πατέρα του δασκάλου μου που νοσηλευόταν έτσι και πήγα για επίσκεψη εκει.

Μόλις είδα τον πατέρα του δασκάλου μου και τον χαιρέτησα σε λίγο χρόνο έφυγε από την ζωή και φάνηκε ως κάποιο σημάδι στο ότι ήμουνα ο τελευταίος που τον αποχαιρέτησε.

Μετά από εκείνη τη ημέρα κάτι άλλαξε και βίωνα ένα ακόμα μεγαλύτερο και θερμό καλωσόρισμα από την οικογένεια του δασκάλου μου, όπου άρχισα να νιώθω κατά κάποιο τρόπο ως μέλος της οικογένειας, πράγμα που όλο και γινόταν πιο έντονο.

 

Από αυτή την επίσκεψη μου στην Ινδία και για τα επόμενα 7 χρόνια πέρασα άπειρες ώρες μαζί με τον δάσκαλο μου, είτε στο γραφείο του όπου βρισκόμουνα καθημερινά ακούγοντας τον τρόπο που συμβούλευε κόσμο, είτε στο σπίτι του, είτε στης συχνές μας βόλτες γύρω από τον γάγγη συζητώντας, και ακούγοντας τον, αλλά και στα διάφορα μαγαζιά και καφέ της πόλης.

Βασικά περνάγαμε πολύ χρόνο μαζί καθημερινά, και έχω πολλές ωραίες ιστορίες να θυμάμαι από αυτές της στιγμές.

 

Έχοντας ως βάση της σημειώσεις που είχα γράψει από εδώ και μετά η πρακτική ήταν η μαθητεία με πολλούς και διάφορους τρόπους, είτε ακούγοντας τον να μου μιλάει, να διαβάζει σε κόσμο. Κάποιες φορές πέρναγε ένα χρονικό διάστημα που δεν λέγαμε κάτι σχετικά με μάθημα, και εκεί θα με ρώταγε τι βλέπω σε ένα χάρτη, τι προτείνω, όπου με αυτό τον τρόπο φαντάζομαι έβλεπε την εξέλιξη μου. Όταν κάποια στιγμή ήταν κατάλληλη, και αυτό σε οποιοδήποτε σημείο βρισκόμασταν, θα μου έλεγε μια φράση που θα είχε την ουσία μια χρονιάς μαθημάτων θα έλεγα…

 

Δεν αρκεί να διαβάζουμε ένα χάρτη μονάχα, αλλά να έχουμε υπόψιν τι να προτείνουμε, πότε να πούμε κάτι, πόσο σίγουρο είναι αυτό.

Μια μικρή λεπτομέρια αλλάζει την όλη εικόνα της ερμηνείας. Η πρακτική και ουσιαστική εμπειρία είναι πολύ σημαντική σε μια τέχνη όπως η αστρολογία, ενώ η ημιμάθεια πολύ επικίνδυνη.

 

Μια ήμερα θυμάμαι που είχα χαζέψει σε κάποιο βιβλίο κάποιες πληροφορίες σχετικά με ένα χάρτη και όταν ρώτησα τον δάσκαλο μου γιατί είναι έτσι αυτή η προσέγγιση μια και δεν μου φαινόταν λογική, μου είπε να κοιτάξω το τι επάγγελμα κάνει ο συγγραφέας του βιβλίου αυτού, πράγμα που όταν το κοίταξα είδα ότι ήταν ακαδημαϊκός, και όχι αστρολόγος. Τότε μου υπενθύμισε ότι είναι εύκολο για κάποιον να μαζέψει πληροφορίες από εδώ και κει και να συντάξει ένα βιβλίο, αλλά δεν σημαίνει κατή αυτό, η πρακτική εμπειρία είναι αυτό που μετράει στην ουσία.

 

Μετά από μερικά χρόνια πήγα με τον δάσκαλο μου σε ένα βιβλιοπωλείο και μου πρότεινε να πάρω κάποια βιβλία αστρολογίας οπού και τα χάρηκα.

Μου είπε ότι τώρα που είχα αποκτήσει μια βάση, ήμουνα σε θέση να διαβάσω και να διακρίνω τι είναι η όχι ωφέλιμο.

 

Όταν είχε δημιουργηθεί μια βάση επικοινωνίας με τον δάσκαλο μου σχετικά με το πως λειτουργεί ένας χάρτης, τι εκπέμπει ένας πλανήτης και πως επηρεάζει ένα ωροσκόπιο, πως να διαβάζω μια παλάμη και να προσέχω την κάθε φυσιογνωμία, πως να γίνεται η συμβουλευτική προσέγγιση από εκεί και μετά η επικοινωνία μας και μαθητεία μου γινόταν μέσα από την πρακτική, κυρίως ακούγοντας τον.

 

Μέσα στα χρόνια που ήδη ασχολούμαι με τη αστρολογία αισθάνομαι μια χαρά και ευγνωμοσύνη για αυτή μου την επαφή με τους κοσμικούς νόμους στο σύμπαν και μια ευκαιρία που έχω να προσφέρω την υπηρεσία μου σε αυτό τον κόσμο μέσα από αυτή την τέχνη.

Όταν έχω ένα χάρτη και ξεκινάω να τον διαβάσω σε κάποιον/α δεν μελετάω τι να πω, γίνομαι ένα με αυτό, μια ενδιάμεση πύλη μεταξύ κάθε κοσμικού νόμου και αλήθειας και οποιοδήποτε ενδιαφερόμενου. Έχω δει κόσμο να έχει ωφεληθεί από αυτή την τέχνη και αυτό μου δίνει χαρά και όρεξη να είμαι διαθέσιμος για οποίον/α το επιθυμεί.

 

Η προσέγγιση και μαθητεία σε αυτή την επιστήμη δεν τελειώνει, έτσι και ένα κομμάτι της καθημερινότητας μου είναι η μελέτη της, μια και όσο περνάει ο χρόνος δεν σταματάω να ανακαλύπτω μια όλο και πιο λεπτοφυή σοφία μέσα από αυτή.